دفاع شخصی یا دفاع از خود به اقداماتی اطلاق می شود که شخص برای حراست از سلامتی یا اموال خود یا دیگری به عمل می آورد. دفاع شخصی عنوانی است که بصورت عام به تمام ورزش های رزمی و در همه کشورهای جهان می تواند اطلاق شود. در واقع هر یک از ورزش های رزمی نوعی دفاع شخصی محسوب می شود، زیرا فلسفه وجودی این ورزش ها، برتری و پیروزی کاربر هر یک از سبک های رزمی، در دفاع از خود با دست خالی در مقابل مهاجمین با سلاح سرد می باشد.
دفاع فیزیکی به معنی استفاده از نیروی فیزیکی برای مقابله با یک تهدید خشونت‌آمیز فوری است. این نیروی فیزیکی ممکن است با استفاده از سلاح یا بدون سلاح اِعمال شود. در هر دو حالت، موفقیتِ دفاع به پارامترهای مختلفی بستگی دارد؛ ازجمله شدت تهدید و نیز آمادگی ذهنی و فیزیکیِ مدافع.
هنرهای رزمی شامل تکنیک‌هایی برای دفاع از خود هستند. برخی از سبک‌های رزمی در وهلهٔ اول به منظور دفاع شخصی تمرین می‌شوند و برخی دیگر ورزش‌های رزمی یا مبارزه‌ای هستند که تکنیک های آنها برای دفاع شخصی نیز مؤثر است. برخی از باشگاه‌های رزمی، به‌منظور کاربردی‌تر شدن دفاع شخصی، ترکیبی از تکنیک‌های رشته‌های مختلف رزمی را تمرین می‌کنند و همچنین تمرینات خود را با توجه به سبک زندگی، شغل، سن، جنسیت و توانایی‌های فیزیکی و ذهنیِ هر شخص، اختصاصی می‌کنند.
